Kabanata 793 Mapulbos

Subalit, nagitla si Jennie sa titig ni Vickie. Habang nakaupo, ngumiti si Vickie nang kaunti. Maliwanag pa rin ang kanyang mga mata at hindi siya galit. Nalilito si Jennie kaya nagtanong siya, “Ate… hindi ka ba galit?” Napataas ang kilay ni Vickie. “Bakit naman ako magagalit?” “Ako…” Kinagat ni Jennie ang kanyang labi at hindi na siya nagpatuloy sa kanyang sasabihin. Ngumiti si Vickie. Mamaya-maya, umimik siya, “Alam kong nag-aalala ka lang talaga sa akin at hindi mo ako hinuhusgahan. Alam ko namang minsan hindi masarap pakinggan sa tainga ang mabubuting payo.” Bumuntong hininga si Jennie nang marinig ito. Nagpatuloy siya. “Ate, mabuti naman at nauunawaan mo ako. Aalis ka pa rin ba?” Tumango si Vickie. Inangat niya ang kanyang braso para buhusan ng tsaa ang tasa ni Jennie. Sumagot si Vickie, “Kailangan kong umalis, Jennie. Maipapangako ko sa iyo na hindi ko sasaktan ang mga inosente pero kailangan kong bawiin ang utang ng mundong ito sa akin.” “Iniisip mo pang maliit lamang