Kabanata 232 Nadukot

Isang kakaibang amoy ang pumuno sa ere. Hindi niya ito pinansin nang pumasok siya dahil hindi naman ito ganoon kalakas. Subalit, habang lumilipas ang oras, lalo pa itong tumatapang. Pinuwersa niya ang kanyang sarili na abutin ang pinto pero wala na siyang lakas na buksan ito. Sinubukan niyang sumigaw pero tila ba nasamid ang kanyang lalamunan. Dahan-dahan, nararamdaman niyang nahihilo siya at bumibigat ang kanyang mga mata… Sa huling pagkakataon, bago siya nahimatay, nakita niyang tinanggal ng driver ang kanyang mask at nilingon siya habang malagim na nakangiti. “Ikaw… Ikaw si…” … Walang ideya si Nell kung gaano siya katagal na tulog. Subalit, bigla siyang nagising nang dumapo ang lamig sa kanyang katawan. Binuksan niya ang nanlalabo niyang mga mata at nakita niya ang isang kwartong gawa sa semento. Kulay abo lamang ang pader at sa itaas ng kanyang ulo, may nakasabit na puting lampara na malakas ang ilaw at siyang nakakairita sa kanyang paningin. ‘Nasaan ako?’ Nang makabalik