Kabanata 719

Hindi makapaniwala ang mga mata at mukha ni Dixon. Para ba ilusyon lang ako sa harap niya, panaginip na anumang oras ay maaaring maglaho! Matatag kong sabi, “Oo. Ako si Carol.” Biglang naging masayang-masaya ang ekspresyon ni Dixon, at nanatili siyang nakangiti na parang bata. Sobrang napangiti siya kaya nagalaw ang sugat niya sa mukha, pero ni hindi man lang siya nakaramdam ng sakit. Pasimple niya akong tinitigan nang may nakakalokong tingin! Naiintindihan kong na-miss niya ako. Sobrang na-miss niya ako, kaya ako na lang ang natitira sa buhay niya. Nag-aasam siya para sa’kin. Hinahangad niyang bumalik ako sa kanya, ninanais na manatili ako sa tabi niya, buong magdamag, pero inilayo ko na ang landas ko sa kanya. Sa kabila nito, puno ng mga inaasahan at determinasyon ang kanyang puso. Akala niya ako pa rin ang asawa niya. Akala niya palagi akong kanya! Nagpatuloy si Dixon habang nakangiti, “Sinabi sa akin ng lahat na hindi mo ako asawa, ngunit hindi ko naintindihan ang ibig nilang sabih