Kabanata 56

Nais kong siya ay agad na mawala sa aking mundo. Naloko ako at walang kamalay-malay na si Dixon ay nagkukunwari lamang. Naalala niya ang aming nakaraan, at ang gatong ng pagmamahal na meron siya para sa akin ay nanatili. Ang kanyang pag-iinarte ay paraan niya upang kilalanin ako mula sa ibang pananaw. Ano ang naging reaksyon ko?! Pinaratangan ko siya bilang mandaraya. Tinanggihan ko ang kanyang halaga. Tinatahak niya ang parehong mga yapak ko, tinatago ang kanyang umaanod na mga emosyon para ipakita ang kalmado at buong harap habang nagpupumilit siyang lumapit sa taong mahal niya. Ang mga salita ng pagtanggi ay babaon nang mas malalim pa sa kutsilyo sa bawat oras, ngunit hinidi niya matiis na lumayo. Buo ang resolba ni Dixon, ang kanyang pag-ibig na ay hindi matitinag. … Tumangging umalis si Dixon, kaya kinaladkad ko ang suitcase ko at paalis na sana upang tahakin ang ulan ngunit hinawakan niya ang aking braso at magaang sinabing, “Dito ka lang, ako ang aalis.” Tulan ng pinangako, umal