Kabanata 507

Bago pa ako lubusang makapag-isip, niyakap ako nang mahigpit ni Zachary, binabalot ako sa kanyang mga braso. Ang mga palad niya ay marahang kinapa ang aking baywang. Akala ko may gagawin siya. Sa huli, narinig ko lang ang kanyang mahinhin at malalim na boses na tumunog sa tabi ng tenga ko. “Matulog ka na. Nandito lang ako.” Medyo nagulat ako. “Sige,” sagot ko. Matagal na akong hindi nakakatulog sa mga bisig ni Zachary. Ang amoy niya ay nagtagal sa aking ilong. Sa loob ng ilang minuto, nahulog ako sa malalim na tulog. Nang magising ulit ako, halos tanghali na. Bumangon ako at nakita ko ang makapal na kumot ng niyebe sa labas. Napakakapal ng niyebe na pwede kong ilubog doon ang mga tuhod ko. Bumaba ako, ngunit wala sa kung saan si Zachary. Tumalikod ako at hinanap siya sa study. Nawawala siya. Saan kaya siya pumunta? Sa study, binaligtad ko ang kaligrapya na isinulat niya kahapon. Sa ilalim ng sheet, merong lagda. Spiegel. Iyon ba ang kanyang pangalawang pangalan? Malaki ang pamilyang Sc