Kabanata 506

Ayokong mag-alala siya sa akin. Inilabas ko ang kakila-kilabot na kasinungalingan at sinabi, “Pinagplanuhan nila ang litrato. Hindi ko siya naitulak sa oras.“ Huminto si Zachary sa pagtatanong tungkol doon. Pagkatapos nito, sumunod ang mahabang katahimikan. Sa Finland, ang Pebrero ay palaging tradisyonal na panahon para mag-ski. Ito ang buwan kung saan madalas umulan ng niyebe. Dumating na ang niyebe sa gabi. Medyo nanlamig ako. Napansin ni Zachary na nanginginig ako nang bahagya. Hinila niya ang kumot sa sofa at binalot ito sa akin. Naantig ako sa kanyang mga simpleng kilos, at agad na natunaw ang puso ko para sa kanya. Kaibig-ibig ko siyang tinitigan. Naramdaman ni Zachary ang aking mapagmahal na titig. Nakasimangot siya at sinabing, “Sa oras na iyon, ayaw kitang saksakin. Gayunpaman, nasaktan pa rin kita at nagdulot sa’yo ng sakit. Inaamin ko ‘yan! Samantala, ikaw at si Dixon. Hindi mahalaga kung ginusto mo o hindi, dahil hinalikan ka pa rin niya sa huli. Lalaki ako. Hindi ko magaga