Kabanata 355

Makalipas ang kalahating oras, sinabi ni Leo na makakarating kami sa loob ng pito o walong minuto. Pinanatili ko ang aking mga inaasahan at sinabi, “Mag-ingat kayo.” “Mmm. Master, manatili po kayo sa tabi ko.“ Makalipas ang isang minuto, biglang tumunog ang mga putok ng baril mula sa labas. Sa harap, ang kalsada ay hinarangan ng bloke ng mga sira-sirang kotse. Kalmadong inutos ni Leo, “Banggain mo padiretso.” Nang babanggain na ng sasakyan ang mga nakaraharang, mahigpit akong pinrotektahan ni Leo sa kanyang mga bisig. Likas ko naman binigyan ng proteksiyon ang aking tiyan. Tumama ako sa balikat ni Leo dahil sa malakas na epekto ng pagkabangga. Tiniis ko ang sakit at tinanong na may namumulang mga mata, “Ayos lang ba kayo?” “Opo. Master, ayos lang po ba kayo?“ “Hindi ako nasaktan.” Mabilis na nagpatuloy gumalaw ang sasakyan. Gayunpaman, walang nakahanda na biglang may lilitaw hadlang sa kalsada. Bumalikwas ang kotse at mabilis na gumulong. Umikot ako nang pataas at pababa agad at nawasa