Kabanata 16

Namula na parang rosas ang mga pisngi ni Sherry. Mabilis niyang bawi, “Hindi ako nakikipagkumpitensya sa kanya. Nililinaw ko lang ang punto ko.” “Biyakin na natin itong mga buko. Tuyo na ang lalamunan ko,” udyok ni Ryan. Biniyak niya ang dalawang buko at iniabot ang isa sa babae. Sabik silang uminom, gumaan ang pakiramdam nila habang pinapaginhawa ng malamig na likido ang kanilang nanunuyong lalamunan. Ngunit habang naglalaho ang nakakapreskong sensasyon, nanikip ang kanyang tiyan dahil sa gutom. Nang walang pagkain na nasubo sa buong araw at ang walang humpay na araw na humihigop sa kanyang lakas, pakiramdam niya ay ubos na ubos na ang nakaimbak sa tiyan niya at kaagad na kinakailangan ng pantawid sa gutom. Nakakulong sa desyertong isla na ito na walang ibang nakikita, hindi puwedeng manatiling mahina si Ryan. Hindi kapag si Sherry, isang magandang kasama, ay umaasa sa kanya para sa proteksyon. Kasabay nito ay ang pag-uunog din ng kanyang tiyan, at mabilis niya itong hinimas. Sabi ni