Kabanata 103

Habang iniisip iyon ni Nina, lalo siyang nagsisi. Pinagsalikop niya ang kanyang mga kamay at yumuko sa katutubo. “Dapat kang mabuhay! Maawa sana ang Diyos! Nawa’y protektahan ka Niya at panatilihin kang buhay!” Si Amelia ay hindi kasing balisa ng ibang mga babae. Ibinaba niya ang kanyang mukha, maliwanag at malalim ang kanyang tingin. “Kailangan nating paghandaan ang pinakamalala. Kung hindi aabutin ang katutubo, kailangan nating lumipat. Pero saan tayo pupunta?” Hindi maiwasan ni Ryan na humanga kay Amelia nang palihim. Palagi siyang may mas malawak na pananaw at mas malinaw na paningin sa mga bagay kaysa sa ibang mga babae. Gusto niyang marinig ang mungkahi ng babae. “Sa tingin mo, saang direksyon tayo dapat pumunta?” Pinulot ni Amelia ang isang piraso ng kahoy at gumuhit ng bilog sa lupa. “Ito ang kampo natin. Hilaga ang taas, timog ang baba, kanluran ang kaliwa, at silangan ang kanan. Ryan, saang direksyon ninyo nakita ang mga katutubo?” Biglang nakaramdam ng hiya si Ryan. Bakit hi