Kabanata 32

Sa tingin ba nila masisindak nila ako sa patingin-tingin nila? Kung kaya nila, ano pa ang punto at nabuhay ako ulit? Kahit na masalimuot ang katapusan ko sa nakaraan ko na buhay, nagawa ko pa din na maging sikat at palawaking ang family business namin. Noon, ang lahat sa industriya ay magalang sa akin at binobola ako. “Mga ginoo, alam ko na nandito kayo dahil sa respeto ninyo sa aking ama,” sambit ko, ipinagbuhos sila ng tsaa isa-isa. Ipinapahiwatig ko sa kanila na nakababata ako sa kanila at isang lebel ang baba ng antas sa kanila. Nakipagtinginan si William kay Lawrence, tila ba sinasabi, “Tignan mo, bata pa to at wala pang alam. Alam na natin ang gagawin sa kanya.” “Ang mga tao ay emosyonal na mga nilalang at naaappreciate ko ang pag-aalala ninyo sa akin. Kaya natural, kapag may nakita akong maganda, gusto ko ito ibahagi sa inyo…” pinahaba ko ang mga salita ko, para masiguro na nakuha ko ang atensyon nila. “Halimbawa nal ang, gawin nating goal ang mapabilang sa top 100 compani