Kabanata 257 Siya Ang Taong Mababa

Ang kanyang magaspang boses ay nagmamakaawa sa kanya, tunog na parang nahihiya ng sobra. Tumigil si Sean, ang kanyang katawan ay naging matatag. “Anong kalokohan ang sinasabi mo?!” Kinutya niya siya. Ang babae ay nakaipit sa ilalim niya ay tumalikod, ang kanyang mata ay mukhang nasaktan at matigas ang ulo. “Sean Stewart, ang iyong libanggan ay ang pahiyain ako, hindi ba?” Ang kanyang mata ay puno ng luha. “Gusto mo akong magmakaawa na parang aso? Gagawin ko ang gusto mo.” Hindi ba ito ang gusto niya? “Hindi.” Ang boses ng lalaki ay paos, ang kanyang mata ay kumikinang na may matalas na sakit. Tinignan niya ang babae sa ilalim niya at sinabi, “Ako’y...” ‘humihingi ng pasensya.’ Niyakap niya siya ng mahigpit mula sa likod, niyayakap ang babae ng mahigpit sa kanyang yakap. Ang kanyang lalamunan ay parang nasasakal. Paano niya nagawang magsabi ng bagay na hindi maganda? Paano niya nagawang magsabi ng ganun na walang bahid ng karangalan?! Hindi! Mali! Siya iyon! Kasalanan niya la