Kabanata 925

Tumigil sandali si Andrius at bahagyang ibinaling ang katawan. "Ang pagkakataong sinasabi mo ay isang pasukan lamang sa isang bangin. Ginagawa ko ito para sa ikabubuti mo." Pagkatapos, umalis siya nang hindi lumilingon. "Hindi!" Si Harry, na nagtatrabaho sa kusina, ay sumilip sa labas at nakita si Andrius na umalis. Naramdaman niya kaagad na may mali. Ibinaba niya ang hawak na kutsilyo at nagmamadaling lumabas. Sumunod ang iba. Nang makita ang nawawalang anyo ni Andrius, bumuntong-hininga si Harry at nagreklamo, “Luna! Bakit hindi mo patirahin dito si Andrius?" "Tama na, Luna!" "Luna, bakit mo siya pinakawalan?" “Luna...” Tinanong ng grupo ng mga tao si Luna. Tumingin si Luna sa malayong pigura at umiling. “Wala na rito ang puso niya. Kahit pilitin natin siyang manatili, wala itong kabuluhan.” Pagkatapos sabihin iyon, napigilan niya ang kanyang panloob na pakiramdam ng pagkawala at pagkalungkot. Agad na tumulo ang isang luha sa kanyang maaliwalas na mga mata. Napuno rin ng