Kabanata 174

Sa pagkakataong ito, ang palakpakan ay hindi mabilang na mas malakas kaysa dati. Ito ay napakalakas na ito ay nakakabingi; walang katapusan na parang alon. Naagaw ng palakpakan ang buong konseho ng lungsod na parang buhawi. Ang Wolf King! Sa ilalim ng pagsaksi ng sampu- sampung libong Sumerians, sa wakas ay lumitaw ang Wolf King. Thunk! Lumiwanag ang napakalaking spotlight sa pasukan, at agad nitong pinatahimik ang buong square. Tumigil ang palakpakan nang sabay -sabay. Kanina pa, nanginginig ang buong square dahil sa palakpakan, pero ngayon, sobrang tahimik na may naririnig na karayom na tumutulo sa lupa. Napatingin ang lahat sa entrance. Isa lang ang nasa isip nila—ang makita kung ano ang hitsura ng Wolf King at kung gaano siya kadominante. Nakalimutan nilang kumurap. Nakalimutan nilang huminga. Kinalimutan na nila ang lahat. Nakadikit ang kanilang mga mata sa pasukan habang matiyagang naghihintay, natatakot na mawala ang kaunting detalye ng pasukan ng Wolf King. Swoosh