Kabanata 1281

“Aghhh...” Naglabas si Duncan ng isang miserable na sigaw nang agad siyang tinamaan ng napakalakas na puwersa. Bumulusok siya sa lupa na may malakas na tunog, nagkakalat ng alikabok sa paligid. “Pfft...” Pagkatapos, siya ay nagsuka ng isang bungkos ng dugo na ilang metro ang haba. Ang dugo ay halo-halong may ilang ngipin, na nagbigay ng nakakagulat na tanawin. Ngunit, hindi pa tapos. Bam! Hindi nagpakita ng awa si Luna kahit na napatumba na siya. Kalmado niyang iniunat ang kanyang kanang paa at marahang tinapik ang kanyang maliit na daliri sa likod ni Duncan. Ang makapangyarihang inner energy ay pumasok sa kanyang katawan, sumabog ang kanyang puso sa momentum na parang paghahati ng bundok. Swoosh... Drip, drip... Matapos masira ang kanyang puso, ang dugo ay sumabog mula sa kanyang bibig tulad ng isang spring, bumubuo ng malaking puddle sa lupa sa loob ng ilang segundo. Ang mga mata ni Duncan ay kumislap ng pagdududa pagkatapos ng ganitong mga pinsala, ngunit hindi siya makasi