Kabanata 1228

“Hehe...” Napakamot ng ulo si Noir. Ito ay ganap na hindi makilala mula sa naunang pananakot na itsura niya kanina. Si Katalina, na sa simula ay nag aalala, ay nabigla at pagkatapos ay gumaan. Ang kanyang mga mata ay kumikinang na may kahanga hangang kinang habang nakatingin kay Noir. Sa sandaling iyon, ang pigurang iyon ay nakataas sa isang walang katapusang taas, tulad ng isang emperador o isang diyos. Ito ay tulad ng mahinang ulan na tahimik na nagbabasa ng lahat, tahimik na sumasakop sa puso ni Katalina. “Arctic Fox...” Mahinang wika ni Andrius, nakatingin kay Arctic Fox sa main seat. “Ah...” Ang Arctic Fox ay matagal nang natakot sa mga kakayahan ni Noir. Bagama't mahina lang ang tawag ni Andrius sa kanya, nanginginig siya at mahinang dumausdos sa upuan, gamit ang paa ng upuan para bahagya niyang suportahan ang kanyang katawan at pigilan ang sarili na gumawa ng mas malaking katangahan. “I-Ikaw...” Tumingin ang Arctic Fox sa tatlo na may natatarantang ekspresyon, puno ng pag