Kabanata 45

Saglit na nagtagal si Yohan sa pintuan matapos itong maisara ni Clara. Maya-maya, tumalikod na siya at bumalik sa sarili niyang kwarto. Pagdating sa loob, ni-lock niya ang pinto nang may kasabay ng pag-click nito, na para bang ang maliit na kilos na iyon ay maaaring makapagpabago ng mga bagay. Lumabas si Daniel mula sa kanyang relo, pinagmamasdan ang mga kilos ni Yohan na may halong awa at inis. “Hindi interesado si Clara sa’yo, kahit kaunti,” deretso niyang sabi. “Tigilan mo ang delusyon. Kahit iwan mong bukas ang pinto at humandusay ka sa kama, hindi ka bibigyan ni Clara ng pangalawang sulyap.” Napabuntong-hininga si Daniel, umiling-iling dahil hindi makapaniwala. “Bakit napunta sa’kin ang ganyang katangang apo?” May bahid ng inis ang boses niya. “Hindi ko kayang panoorin ka.” Pagkatapos ng kanyang reklamo, bumalik si Daniel sa relo, naghahanap ng aliw at pahinga. Kailangan niyang magpahinga para madalas siyang makalabas at makausap si Clara, na tunay niyang minamahal. Ito ay kakaiba