Kabanata 89

Hindi pa niya naranasan ang ganoong pakiramdam noon. Ito ay bago, ngunit hindi malilimutan. Seryoso pa ring tinatali ni Karen ang kurbata, tahimik na naghihintay ng kanyang tugon. Nakayuko ang ulo niya at hindi maaninag ni Kevin ang mukha niya. Ang tanging nakikita niya ay isang kislap ng kanyang makakapal na pilikmata na gumagalaw, na para bang nananawagan ito sa kanyang awa. Hindi napigilan ni Kevin— Bigla niyang tinaas baba, tumabi, at hinalikan. Bigla at marahas ang paghalik kaya nanigas si Karen. Gayunpaman, hindi tulad ng karaniwang ginagawa niya, hindi siya nagtago o tumanggi ngunit tumugon nang awkward. Mahaba at matamis ang halik. Hindi nila binitawan ang isa't isa hanggang sa huminto sila sa paghinga. Hinaplos ni Kevin ang malambing na mukha ni Karen at bahagyang ngumiti sa tabi ng tenga. Bulong niya, "Okay." Ang kanyang boses ay paos at malalim, tulad ng pinong buhangin, na may mainit na hininga. Nanginginig si Karen. Mabilis niyang ibinaba ang ulo para takpan ang namumula n