Kabanata 73

Pumasok si Karen sa restaurant at nakita niya si Kristine na nakaupo doon na nagde-daydream. Tatlong taon na silang hindi nagkita, pero nanatili pa rin ang anyo ni Kristine – malambot at mahina na parang tangayin ng hangin. Naglakad si Karen palapit sa kanya. Nang makalayo pa siya ay tumingala si Kristine at ngumiti. "Narito ka." "Oo," walang gana na sagot ni Karen. Masyado na pala siyang kalmado nang makita niyang muli si Kristine, dahil nakalimutan na niya ang lahat tungkol sa nakaraan. Sabi ni Kristine, "Nag-order ako ng paborito mong crab yolk shark fin, pritong pipino, at..." "I've had my lunch. Diba sabi mo gusto mo akong kausapin tungkol sa nanay ko? Sabihin mo na lang." Walang awa na putol ni Karen. Nakita niya ang dismayadong mga mata ni Kristine, ngunit hindi niya ito pinagsisihan. Noong nakaraan, lumuhod si Kristine sa lupa na may malungkot na tingin at humingi ng tawad sa kanya. Para saan? Matagal nang lumipas ang mga bagay, at ayaw na ni Karen na isipin iyon. Pero hindi ni