Kabanata 23

Biglang bumukas ang pinto pagkatapos noon. Isang malamig na boses ang umalingawngaw, "Mr. Smith, siguradong nag-e-enjoy ka!" Nakilala ni Irene ang pamilyar na boses at tulalang tumingin sa pinto. Nakasuot ng itim na suite, tumayo si Edric sa pintuan at pinagmamasdan ang lahat ng may malamig na ekspresyon. Unti-unting luminaw ang malabong paningin ni Irene. Nakita niya ang malamig na ngiti sa pamilyar na mukha na iyon. Tumingin siya sa mga ito ng walang emosyon sa kanyang mga mata. Napapikit si Irene sa sobrang sakit. Mas gugustuhin pa niyang ma-r*ped kaysa makita siya ng lalaking ito sa ganoong kaawa-awang kalagayan. "Mr. Myers!" Hindi inaasahan ni Randy na bigla na lang babagsak si Edric. Nagsuot siya ng nakakainggit na ngiti sa kanyang mukha. "Anong nagdala sayo dito?" "Ito ang aking lupain!" Sabi ni Edric sa mahinahong boses, "Randy, nanggugulo ka sa teritoryo ko. Hindi mo ba naisip na may utang kang paliwanag sa akin?" Si Edric ay likas na malayo at hindi kailanman gustong makialam