Kabanata 127 Ang Taong Ayaw Ni Wolf

Masyadong mahina ang mga isda. Anong kinalaman niya sa kamatayan nila? Nagtaka rin si Margaret. “Bakit ba napupunta sa langit ang lahat ng hayop tuwing pumupunta ka sa palengke?” Kinagat ni Wolf ang binili niyang toast at iniangat ang ulo para tingnan siya. Tinutulungan siya ni Margaret na magbago pagkabalik nila ni Wynter. "Wag na," sabi niya. "Ilang barrels lang ng isda." Nakakunot ang noo, sinulyapan ni Wynter ang mga alimango sa balde na may bumubula ang mga bibig. "Lola, hindi lang mga isda ang nagdusa," sabi niya. Nakaramdam si Margaret ng paparating na sakit ng ulo. Kinurot niya ang braso ni Wolf at sinabing, "Mas mabuting itago mo silang lahat. Huwag mong hayaang makita sila ni Ruth!” Ngunit huli na ang lahat dahil sumugod na si Ruth sa kanilang lugar pagkatapos lamang ng ilang minuto. "Nasaan si Wolf?" sumigaw siya. Matambok si Ruth, kaya mas lalo siyang nagmukhang nag-aalangan sa kanyang mga braso sa kanyang balakang. Gustong sumuko ni Wolf, ngunit idiniin ni Wynter a