Kabanata 92

Nang gabing iyon, si Felicia ay nasa isang mahirap na sitwasyon din. Aalis na sana siya kahit narinig niya ang desperadong pakiusap ni Roberta. Gayunpaman, sa kalaunan ay kinagat ni Felicia ang kanyang ngipin, tumalikod, at niligtas si Roberta. Pinunasan ni Roberta ang isang luha sa gilid ng kanyang mata. "Tita Felicia, dalawang bagay ang pinakapinagsisisihan ko sa buhay ko. Ang isa ay noong iniwan ko kayo at tumakas ako na mag-isa noon. Ang pangalawa ay ang pagbabalik sa pamilya Walsh." Hindi mabasa ang mga mata ni Felicia habang tahimik na nakikinig. Tinawag lang niya ang pangalan ni Roberta. "Roberta." "Opo, Tita Felicia." Nais ipahiwatig ni Felicia na si Roberta ay nagbabalak na pagtaksilan muli siya kahit na pagkatapos sabihin ang lahat ng ito. Gayunpaman, nagpasya siyang pigilin ang pag-iisip na iyon. Sa halip, nagtanong siya, "Alam mo ba kung bakit ako bumalik para iligtas ka noon?" "Hindi." Umiling si Roberta. Nag-isip siya saglit at idinagdag, "Dahil ba sa naisip niyo n