Kabanata 304

Ang lakas ng loob ni Felicia na laitin si Maurice ay rason para mabigla ang kanyang mga tauhan. Pero imbes na magalit, humagalpak ng tawa si Maurice. Hinampas niya ang armrests ng kanyang wheelchair, ang kanyang malalalim na tawa ay nanginginig sa kanyang dibdib. Nang sa wakas ay kumalma na siya, tumingin siya kay Felicia na may tuso na ngiti at sinabing, "Masasabi ko—siguradong hindi ka katulad ng ibang babae. Kaya pala nahuli mo ang mata ni Stephan." Sa isang iglap, naiintindihan ni Felicai ang sitwasyon bago siya nagsalita. Mabilis ang takbo ng isip ni Felicia, at nalaman niya kung sino ang lalaki. Ang nag-iisang sapat na matapang na dukutin siya sa ilalim ng sikat ng araw, magsalita tungkol kay Stephan nang may ganoong poot, at ilipad si Felicia diretso sa Ablil ay walang iba kundi si Maurice—ang malupit na pinuno ng Ablil. Tinawag din siya ng mga tao na asong baliw. Kumalabog ang tiyan ni Felicia, ngunit pinilit niyang manatiling tahimik. Kahit papaano ay nagkaroon siya ng