Kabanata 242

Ang ibang mga kabataang sosyalista na sabik na sabik na sumali sa laro ay nakatayo na sa gilid, hinihimas-himas ang kanilang mga sugat at kinakabahan na tumatawa. Higit pa ang kanilang natalo kaysa sa kanilang inaasahan habang si Felicia ay hindi natalo kahit isang round. Sa wakas, namumula na ang mukha ni Arnold, tuluyang natapakan ang kanyang pride. "Ano Felicia, wala ka namang sigurong X-ray vision, diba?" pang-aasar ng isa sa mga sosyalista, sinusubukan pasayahin ang mood sa paligid. Ngumisi si Felicia at tumalikod, "Hindi, magaling lang talaga ang pandinig ko." Ang mapaglaro niyang tugon ay napatawa ang lahat sa paligid niya. Walang kaalam-alam si Felicia na ang kanyang munting sunod-sunod na pagsusugal ay nakakuha ng atensyon ng isang taong nanonood mula sa itaas. Si Stephan ay nakatayo sa dulo ng itaas na palapag, ang kanyang mga mata ay nakatutok sa tanawin sa ibaba. Nandoon si Felicia, nakaupo sa gitna ng grupo, napapalibutan. Umupo si Arnold sa tapat niya, mukhan