Kabanata 147

Sa sandaling iyon, pakiramdam ni Felicia ay parang isang libong tupa ang tumatak sa kanyang isipan. Medyo malayo ang tinakbo niya. Ilang beses na niyang naisip na sa wakas ay tinalikuran na niya si Stephan, ngunit tumalikod na lamang siya at nakita niyang ang matangkad na pigura ay dahan-dahang sumusunod sa kanya. Si Stephan ay kalmado at hindi nagmamadali. Anong uri ng mga kasanayan ang mayroon ang lalaking ito na hindi niya matakasan ito? Pagkatapos ng ilang pagtatangka, sumuko na si Felicia. Itinigil niya ang kanyang balisa na pagtakas, yumuko, at hingal na hingal. "Hi... Hinihingal na ako. Suko na ako..." Nagpatuloy si Stephan sa paglalakad papunta sa kanya sa parehong simpleng paghahabol. Ang puting tuta sa kanyang mga bisig ay ngayon ay hinihimas ang kanyang kamay, na naging isang maamo na kasama mula sa isang masungit na maliit na nilalang. Paminsan-minsan ay hinahaplos pa nito ang palad ni Stephan. Ang eksena ay parehong mainit sa puso at nakakatakot. Kusang yumuko si Fe