Kabanata 61

“Salamat, Willow,” bulong ko. Kung hindi pumasok sa buhay ko si Willow at pinahalagahan akong tunay, naging ibang tao siguro ako. Pagkatapos i-save ang lahat ng natapos kong obra, sa wakas ay pinatay ko na ang computer ko. Sa sandaling nagising si Willow, tumakbo siya sa pintuan ng kwarto ko at kumatok. “Mommy!” Binuksan ko ang pinto at nasasabik siyang nagsabing, “Magsisipilyo ako at maghihilamos.” “Sige lang,” sagot ko habang lumabas ng kwarto at sinara ang pinto sa likuran ko. “Bumaba ka lang kaagad pagkatapos. Maghihintay ako para sa'yo.” “Sige, papunta na ako.” Narinig ang mga yabag ni Willow habang tumakbo siya sa kwarto niya. Hindi ko napigilang tumawa sa sabik niya. “Siguraduhin mong magsisipilyo ka nang maayos kahit na nagmamadali ka!” “Opo!” Sagot ni Willow. Nang nakarating ako sa sala, nakaupo na roon si Zane. Tumingin siya sa akin at simpleng nagsabing, “Marami akong gagawin sa susunod na ilang araw.” Alam ko kung anong ibig niyang sabihin. “Kung ganun, ako na