Kabanata 172

Walang sumagot sa kanya. Humikbi si Jessica, “Galit ka pa rin ba sa’kin?” Umiling si Steven. “Hindi.” Nakabitin ang mga luha mula sa mahahabang pilikmata ni Jessica. “Pero malayo ang loob mo sa’kin.” “Hindi ko rin alam kung bakit, Jessica,” tapat na umamin si Steven. “Sa tuwing lalapit ako sayo, mayroong mabigat na pakiramdam sa puso ko.” Pakiramdam niya ay may pinagtataksilan siyang tao. Kumurap ang mga mata ni Jessica, tumulo ang luha pababa ng kanyang pisngi. Pinunasan niya ito at nanahimik siya. Alam niya na kung papayagan niyang maghukay pa si Steven, sa huli ay mapagtatanto nito na tunay na mahal niya si Annalise, hindi siya. Mas mahihirapan siyang makuha ang gusto niya. Kaya, nanahimik siya. … Ngayon, mas maaga pang nagising si Willow kaysa kahapon. Nang pumunta ako sa kanyang kwarto, tapos na siyang magpraktis ng pakikipag-usap sa kanyang sarili sa salamin at hawak na ngayon ang isang libro, nagbabasa nang may determinasyon. Ang boses niya ay maliwanag at masigla,