Kabanata 1212 Ang Pasanin Na May Magandang Layunin

Biglang sinulyapan ni Arianne si Mark. Sa totoo lang, hindi likas na tahimik si Arianne—bago siya maging eight-years old, ang kanyang pagkabata ay masaya at puno ng tawanan, lalo na kapag nakikipaglaro siya sa kanyang mga kaibigan. Ang tanging dahilan kung bakit siya naging tahimik ay dahil ganoon ang impluwensya ni Mark sa kanya. Sa madaling salita, tahimik si Smore dahil sinunod niya ang ugali ng kanyang ama, at habang lumalaki ang sanggol, naging hindi mapag-aalinlanganan ang pagkakahawig. Sa gabi, habang ang dalawa ay magkatabi, nagtanong si Arianne, "Ganyan ka na ba laging yelo at katigasan mula pa noong bata ka, Mark Tremont? ‘Yung pag-arte mo kasi ni Smore noong bata ka, hindi ba?” Pinisil ni Mark ang kanyang nose bridge. “Anong tinawag mo sa akin? Sa hindi malamang dahilan, nababaliw ako ng marinig ko iyon." Sinampal ni Arianne ang kamay niya. “Tinawag kita sa pangalan mo, duh! Hindi ba normal na gawin iyon? Hindi mo naman siguro aasahan na 'honey' ang tawag ko sa'yo sa isan