Kabanata 196

Hindi makayanan ni Amos na makita siyang umiiyak. Pakiramdam niya ay halos mapunit na ang puso niya sa pagluha ng mag-ina. Nang hindi nag-iisip ng kung ano-ano, niyakap niya silang dalawa ng mahigpit na walang pag-aalinlangan. "Nandito na ako, kaya hindi mo na kailangan pang matakot!" Originally, nag-aalala lang si Eudora, pero dahil sa yakap ni Amos, mas lalo siyang napaiyak. Sa pagkakataong ito, bigla na lang ayaw niyang pakialaman ang nakaraan o ang fiancee. Ayaw na niyang mag-isip pa ng kung anu-ano. Gusto lang niyang umiyak ng maayos. Sa pag-iisip nito, lalo siyang umiyak sa mga bisig ng pamilyar na lalaki na ito. Siya ay umiyak at umiyak na parang humihikbi sa lahat ng mga taon ng kawalan ng kakayahan, takot, at hinaing. Sa huli, pati si Juju ay tumigil sa pag-iyak, iniwan si Eudora na umiyak ng malungkot sa kanyang puso. Tumingin si Amos sa kanya, ang sakit sa puso, "Malapit nang mag-umaga kung patuloy kang umiiyak!" Noon lang bumalik sa katinuan si Eudora. Kinusot niya ang kany