Kabanata 30

Nagulat si Josephine. Tumakbo siya paharap at niyakap nang mahigpit si Mia. Sa wakas ay napagtanto niya na talagang nangyayari ito sa sandaling nahawakan niya si Mia sa kanyang mga bisig. “Mia! Anak ko!” Tumigil sandali si Mia. Nanlaki ang mga mata niya. “Mommy... Nandito ka ba para iligtas ako, Mommy?” Hindi pa rin namalayan ni Mia na patay na siya. Akala niya ay dinakip lang siya ng masasamang tao. “Mommy, masamang babae ang sekretarya ni Daddy. Niloko niya ako sa pagsasabing dadalhin niya ako sa birthday party ko, pero sa halip ay dinala niya ako sa masamang tao. Ang masamang tao na iyon...” Hindi na maalala ni Mia ang nangyari pagkatapos nang marating niya ang bahaging iyon ng insidente. Iyon ang mga pinakakakila-kilabot na sandali sa kanyang buhay para sa batang si Mia. Likas niyang nakalimutan ang mga segundo na humantong sa kanyang kamatayan. Habang sinusubukan niyang alalahanin, ang kanyang maliwanag at malinaw na mga mata ay naging mapula. Ang malinis na enerhiya na nagmumula