Kabanata 269

Kumpara kay Lu Xiaolin, nakakuha lang siya ng maliliit na sugat. Mayroong kaunting manipis, pero nakakatakot, na mga kalmot sa kanyang maputing mukha. Samakatuwid, nagtataka si Lu Shijin nang makita ang kanyang mukha na nagalusan. “Ano ang eksaktong nangyari?” tanong niya. “... May nilabanan ako.” Bago siya sumagot, nag-alangan si Tang Ruochu. Sabagay, ang pakikipaglaban sa iba ay hindi kabanalan. Sumimangot si Lu Shijin habang nakatuon ang titig niya sa mukha ni Tang Ruochu. Ang konting mga kalmot sa kanyang maputing mukha ay tila wala sa lugar. “Masakit ba?” Inunat niya ang kanyang mga kamay at hinaplos ang kanyang mga kalmot, ang kanyang maitim na mata ay puno ng pag-aalala. “May kaunting galos lamang ako. Hindi naman masakit.” Habang nakikita ang titig niya na puno ng pag-aalala, hindi komportable ang pakiramdam ni Tang Rouchu. Simula ng pinakasalan niya ito, lagi siyang gumagawa ng gulo para sa kanya at lagi niya itong pinagaalala.. Nagkaroon siya ng ideya na ilagay ang k