Kabanata 266

Tinitigan niya sila ng mapangahas, na nagbibigay ng isang nakakapagpatigil na aura ng kumpiyansa. Ang magagandang mata niya ay puno ng malamig na paghatol tulad ng nagyeyelong mga icicle sa panahon ng taglamig. Si Lu Xiaolin at ang kanyang grupo ay nakaramdam lamang ng lamig at takot mula sa ilalim ng kanilang mga paa habang hindi sila naglakas-loob na buksan ang kanilang mga bibig para magsalita. Sa totoo lang, kahit si Song Anyi ay nagulat sa ekspresyon ni Tang Ruochu. Ang Chu na kilala niya ay hindi nagkaroon ng nakakatakot na ekspresyon kahit na gaano pa siya kagalit. Ipinapakita lamang kung gaano katawa-tawa ang pag-uugali ni Lu Xiaolin. “Ano pa ang ibang kaya mo gawin bukod sa pahiyain ako gamit ang mga salita mo?” kumulot sa isang mapanuya na ngiti ang labi ni Tang Ruochu at tumingin siya ng malamig sa kanila. “Kahit na ang nais nyo lang gawin ay ang akitin ang lahat ng mga lalake, ang lahat ng mga lalake ay makakaramdam ng pagduduwal. Kapag kusa mong ibinuka ang mga hita mo,