Kabanata 67

'Talaga?' 'Kay Meredith ka lang nangako sa buong buhay mo? 'Kung ganon, ang mga sinabi mo noon ay walang kahulugan? At isa lamang akong tanawin na dinaanan mo sa buhay mo na di karapat-dapat ka maalala.' Hehe. Pumikit si Madeline. Hindi niya matukoy kung luha o ulan ba ang dahilan ng pagkabasa ng mata niya. Bago siya magkaroon ng lakas na tumayo, dinala silang dalawa ni Tanner sa kotse ng pulis. Sa loob ng 48 oras sa detention, hindi makatakas si Madeline sa muling pagkakabugbog. Subalit manhid na siya sa lahat ng ito. Sa sobrang manhid niya ay hindi na siya nasaktan nang magsimula siyang sumuka ng dugo. Luha lamang ang walang-humpay na lumabas sa kanyang mga mata. Napaso ng mga luha ang kanyang puso, nanlabo ang kanyang paningin at nalunod ang puso niya. Gumapang si Madeline at pumunta sa rehas. Pinagsisipa at pinagsusuntok siya sa kanyang likod. Nang tignan niya ang sikat ng araw sa labas, nagdadalamhati siyang ngumiti. Habang siya ay nabubuhay sa mundong ginawa