Kabanata 339

Nang magsalita siya, biglang may lungkot sa mga mata niya. Matapos manahimik sa loob ng ilang segundo, sinabi ni Jeremy, "Utang ko yun sa kanya." "Utang mo sa kanya?" 'Utang mo yun sa kanya?. 'May utang ka rin sa akin Jeremy. Pero nakalimutan mo yun.' Tumawa si Madeline at di na nagtanong. Dahan-dahan niyang sinabi, "Sihe, kung ganon, di na kita papahirapan. Pero kung sinabi mong seryoso ka sa pagpapakasal sa akin, edi dapat mong patunayan ito." Nang marinig niya ito, ang lungkot sa mga mata ni Jeremy ay bahagyang nawala. "Anong gusto mong gawin ko? Gagawin ko ang kahit ano basta abot ng makakaya ko." Ngumiti si Madeline. "Madali lang. Pumunta ka sa isang lugar kasama ko bukas. Sasabihin ko sa'yo kung saan tayo pupunta kapag sinundo mo ako bukas ng umaga." "Okay," Walang alinlangang sumagot si Jeremy. Sa di malamang dahilan, nang tignan niya ang ngiti sa mukha nito sa harap niya, mas naging masigla si Jeremy kaysa kanina. Bumalik si Jeremy sa kanyang bahay, at sa san