Kabanata 2001

Hindi inakala ni Karen na maglalakas-loob ang babaeng ito na kausapin siya nang ganito. Kumabog nang malakas ang kanyang dibdib. Hindi siya makapagsalita saglit sa galit niya. Kaagad siyang pinakalma ni Madeline. “Mom, kalma. Sasamahan kita sa taas para makapagpahinga ka saglit.” Hinawi ni Karen ang kanyang kamay at nagsalubong nang maigi ang mga kilay niya. “Wag kang mag-alala sa akin. Hindi ko maintindihan ang ginagawa mo, at ayaw ko ring mangialam.” Sinabi ni Karen at tumalikod. Bago umakyat, tinitigan niya si Hannah nang naiinis at sinabi, “Wala akong pakialam kung anong ginagawa niyong dalawa, pero kung gusto mong sumama sa pamilyang ito, kailangan mamatay muna ako!” Pabalang na sinabi ni Karen habang malinaw ang kanyang galit. Nagtinginan si Madeline. Nalungkot sila sa loob nila, pero ngayong ganito na ang kinalabasan ng mga pangyayari, ito na lang ang tanging paraan. Kahit ayaw ni Hannah sa ugali ni Karen, masaya siyang pwede na siyang manirahan dito. Pagkatapos mag