Kabanata 1871

Noon pang kampante si Carter. Ngunit sa sandaling ito, habang nakatingin sa mga mata ni Madeline, biglang hindi niya alam kung anong gagawin niya. Ngunit lumapit si Camille nang mapansin niya ang pagkabahala ni Carter. “Mrs. Whitman, itanong mo lang kung anong gusto mo.” “Tingin ko di mo maibibigay sa akin ang sagot sa tanong ko, Mrs. Gray,” Sinabi ni Madeline bago siya ulit tumingin sa mga mata ni Carter. “Carter, di lang nagkataon ang pagligtas mo sa akin sa dagat noon diba?” Hindi inasahan ni Carter na itatanong ito ni Madeline. Hindi niya alam kung may nalaman ba si Madeline, ngunit may pag-aalinlangan sa titig nito na hindi mataguan ni Carter. “Carter, nagdalawang-isip ka.” Kahit na dalawa o tatlong segundo pa lang ang nakakalipas, ang mga segundong ito ay sapat na para makumpirma ni Madeline ang hinala niya. Sa isang tabi, kumunot ang noo ni Camille habang nagtataka. “Mrs. Whitman, naaksidente ka sa dagat noon at nagkataon lang na iniligtas ka ni Cater. Bakit sa ti