Kabanata 1295

Nang makita niyang papalapit ang mukha ni Ryan, biglang napuno ng mga larawan ni Jeremy ang isipan ni Madeline. Naaalala niya pa kung paano siya nangako sa kanya noon, "Wag kang mag-aalala sa'kin, Jeremy. Aalagaan ko ang sarili ko." Pero anong ginagawa niya ngayon? Hahayaan niya ba si Ryan na gawin ang gusto niya, pagkatapos ay hayaang mabaliw niya si Jeremy?" Hindi pwede. Hindi siya magiging isang puppet na kayang paglaruan ni Ryan kahit na kailan niya gusto. Sa makiling oras na ilang segundo, lumitaw sa isipan ni Madeline ang maraming kaisipan. Nang makita niyang dadampi na ang mga labi ni Ryan sa kanya, humakbang siya paatras. Bumukas ang mga mata ni Ryan habang nagdilim ang kanyang tingin. Magwawala sana siya nang may kumatok sa pintuan ng study. Tok, tok "Ako to." Narinig ang boses ni Adam mula sa labas. Bumitaw si Ryan at tinitigan nang kakaiba si Madeline bago tumalikod para buksan ang pinto. Mabilis na dinampot ni Madeline ang kanyang damit na nasa lapag