Kabanata 2682

"Argh!" Sa sobrang kalungkutan, umubo si Edmund ng dugo at bumagsak sa lupa. Hindi na rin nakatiis si Wilbur na kanina pa kumakapit. Umubo din siya ng dugo at bumagsak sa lupa. Ang hangin ay napuno ng hugong ng hangin sa gabi nang bumalik sa katahimikan ang Vermillion Bird Mountains. Sina Wilbur at Edmund, ang isa ay nakadapa sa lupa, nagpapahinga, ang isa ay nakahiga, ay parehong naubos ang kanilang lakas. Mahirap paniwalaan na nauwi sa tabla ang kanilang laban. "Mukhang nagkamali ako. Hindi ko na dapat pinilit ang nakaraan mo. Hindi ako makaapaniwala na hindi pa rin kita matalo kahit na naubos ko ang energy ng clone ko," ani Edmund. Biglang may naalala si Wilbur nang marinig niya iyon. Nilingon niya si Edmund at sinabing, "Oo nga pala. May isa ka pang clone. Kung sasabihin mo sa clone na iyon na lumapit, baka mapatay mo ako." "Hahaha!" biglang tawa ni Edmund. Sabi niya, "Hindi na kailangan. Pareho kami ng clone ko na naubusan ng enerhiya, at ngayong naubos na, pareho ka