Kabanata 94

”Mabuti pang punasan mo ‘yan!” Tumango si Perseus. “Kung hindi, gagawin kong—” Napatingin si Perseus sa hood ng sasakyan kung saan naroon ang dura ni Max. Ito ay kulay berde, at ito ay kasuklam-suklam na tanawin. Sa sandaling iyon, naramdaman niyang umagos ang dugo sa kanyang mga ugat, at hinigpitan niya ang kanyang mga kamao. Wala siyang pakialam sa kotse. Ang mahalaga ay ito ang unang beses niyang bigyan ng regalo si Camilla. Gayunpaman, ito ay nabahiran na ngayon, at kailangan niyang alisin ang dumura at dumi dito. “Paano kung ayaw ko? Umalis ka, putang—” Itinuro ng daliri ni Max si Perseus at nagbubuga ng mga kabastusan nang suntukin siya ng huli sa mukha. Umalingawngaw ang tunog. Nag-init ang mukha ni Max sa sakit. Tinakpan niya ito ng kanyang mga kamay at pinandilatan si Perseus gamit ang kanyang mga daliri. “Lakas naman ng loob mong suntukin ako?” sigaw niya, galit na galit. “Papatayin kita!” “Letse!” naisip niya. Hindi man lang siya nagkaroon ng oras para makahanap ng tut