Kabanata 645 Patay na si Jacqueline

Sa sandaling lumabas ang mga salita, biglang bumaba ang temperatura sa kwarto. Nanginginig ang mga mata ni Yvonne. "Yvonne, ganyan ba ang tingin mo sa akin?" Nakangiting tumingin sa kanya si Yvonne at nag cross arms. Walang init sa kanyang mga mata. "Anong tingin ko sa'yo? Mali ba ako? Hindi ba ang pangit ng mga peklat ko sa katawan? Hindi ba kayo nasusuka at natatakot kapag tinitingnan mo sila?" Kinagat ni Henry ang manipis na labi, biglang inabot, at hinila siya sa kanyang mga bisig. Pagkatapos ay hinawakan niya ang kanyang mukha, hinayaan siyang tumingin sa kanya, at seryosong sinabi sa kanya, "Hindi ko naisip na pangit pala ang mga peklat mo at hindi ko inisip na nakakadiri iyon. Nahihirapan lang ako." Gumalaw ang mga labi ni Yvonne sa mga sinabi nito. Pero maya-maya, humiwalay siya sa kamay niya at humakbang paalis sa braso niya. "Kahit sino pwede mag sabi ng matatamis na salita." Kumunot ang noo ni Henry. "Hindi ka naniniwala sa akin?" Hindi sumagot si Yvonne at dumiretso