Kabanata 230 Samahan Mo Akong Matulog

Bumuntong hininga si Yvonne. Yumuko siya at dahan-dahan inangat ang braso ni Henry. Gusto niyong ilagay sa kama ito. Subalit, noong ibababa na niya ito, nagising bigla ang lalaki. Tila nanlilisik ang malalim nitong mga mata. Natakot si Yvonne, at natigilan siya sa kinatatayuan niya. Hanggang sa wakas ay bumalik ang ulirat ni Henry. Nawala ang panlilisik ng mga maa nito. “Natakot ba kita?” Garalgal ang boses nito kaya hindi ito ganoon kaganda pakinggan. Tuyong-tuyo ang lalamunan nito. Unti-unti naman pinakalma ni Yvonne ang kanyang sarili. “Hindi nmaan. Pero kanina lang...” “Pasensya na. Tensionado lang ako dahil sa mga nangyayari sa opisina. Akala ko ibang tao.” Hinilot ni Henry ang kanyang sintido at nagpaliwanag. Umiling si Yvonne. “Ayos lang. Kukuha kita ng tubig.” Pagkatapos at tumalikod na ito at lumabas ng kwarto. Paglipas ng ilang minuto, bumalik siya dala ang isang baso ng manilaw-nilaw na tubig at inabot ito kay Henry. “Oh ito. Honey water ‘yan, para makatulo