Kabanata 600

Kaagad na sinunggaban ni Madeline ang pagkakataon na itulak si Jeremy palayo at dagdag pa niya ng malamig ang kanyang tono, “Wala akong maalala bago nangyari ang aksidente, at wala akong balak na maalala ang mga bagay na yun. Ngayon, ang meron lang ako ay galit para sayo, naiintindihan mo ba? Huwag mo na akong hanapin. Ayoko nang makita ka pang muli.” Malamig ang kanyang mga mata habang walang awang lumingon paalis. “Umalis na tayo, Felipe.” “Sige.” Nagpakamaginoo si Felipe at pinagbuksan ng pinto si Madeline. Bago pumasok ng kotse, sinilip ni Felipe si Jeremy na nanatiling tahimik sa gitna ng malakas na ihip ng hangin. Nagningning ang mga mata ni Felipe na para bang nanalo na siya sa wakas. Boom! Lumapag ang unang bagyo sa unang gabi ng tag-init. Nagsipagtakbuhan ang lahat ng mga taong walang payong para hindi maabutan ng ulan, bukod kay Jeremy na ang kaluluwa ay iniwan na ang kanyang katawan. Nakatayo parin siya sa gitna ng ulan. Nabasa ang kanyang mga mata habang nababasa