Kabanata 1999

Itinaas ni Madeline ang kanyang kilay at tumingin siya sa direksyon kung nasaan ang mga mamamahayag. “Mom, wag kang mag-alala, alam ko ang ginagawa ko.” “Syempre alam kong alam mo ang ginagawa ko, at may sarili kang ideya, pero tingin ko hinahayaan natin siyang samantalahin tayo.” Ngumiti nang marahan si Madeline nang marinig niya ito. “Hindi naman ito tungkol sa kung sinasamantala niya ba tayo o hindi. Ituring na lang natin siya na parang isang normal na bisita.” “Bisita?” Puno ng inis ang mga mata ni Karen. “Kung hindi ko lang nakita ang video na gumagawa siya ng gulo sa kompanya, ituturing ko sana siyang bisita.” Naiinis na sinabi ni Karen. Habang nag-aalala, nagbigay siya ng babala pagkatapos, “Eveline, ang mga babaeng tulad niya ay hindi lalapit nang may magandang intensyon, kaya kailangan mong mag-ingat.” Ibinaba ni Madeline ang kanyang tingin at tumingin sa gasang nakabalot sa likod ng kanyang kamay. “Nalugi na ako nang isang beses, kaya hindi na yun mauulit.” “Mabuti yan.