Kabanata 510

Kinuha ko ang baso niya at humigop nang kaunti. “Bakit?” Tinanong ko. Inutos niya, “Sumipsip ka ulit.” Masunurin akong uminom ulit. Noon lamang, nalasahan ko ang champagne na may mga lasa ng brioche. Ngumiti ako at nagkomento, “Bagay ‘to sa’kin.” Tumango si Zachary. “Huwag kang masyadong uminom.” Sampung araw pa lang ang lumilipas mula noong nagpaopera ako. Kung sabagay, hindi ako dapat umiinom. Dalawang kaunting sipsip lang ang ininom ko at hindi na naglakas-loob na uminom pa. Pinasa ko ang baso ng alak pabalik kay Zachary. Tinanong ni Zachary na may nalilitong tono, “Bakit? Hindi mo nagustuhan?“ Noong nakaraan, hindi niya simpleng tatanungin kung nagustuhan ko ang inumin o hindi. Parang naramdaman kong may sinusubukan siya... Hindi niya rin ako hinawakan kanina. May inaalala kaya siya? Hindi kaya alam ni Zachary na nagpaopera ako kamakailan? Gayunpaman, malinaw kong inutusan ang mga may alam na panatilihing kumpidensyal ang operasyon. Tuliro ako. Napagpasyahan kong tanungin mamaya si