Kabanata 282

Hindi pa matagal ang pagsasama namin ni Zachary. Hindi ko pa naisip ang pagpapakasal, at hindi niya rin ito nabanggit dati. Gayunpaman, tinanong niya kung nais kong pakasalan siya. Tiwala ako na si Zachary ay may malungkot na pinagdaanan. Bigla kong naalala na binanggit niya ang kanyang ina... Nalungkot ba siya dahil doon? Si Zachary ay hindi kailanman nagpakita ng kahinaan sa harap ko. Naawa ako sa kanya, at hinalikan ko ulit ang pisngi niya. Sinubukan kong suyuin siya nang may banayad na tono. “Zachary, kung may nangyari, pwede mong ibahagi ito sa akin. Kahit na hindi ko ito malulutas para sa’yo, ako pa rin ang iyong babae. Kung merong anumang mahirap, lalampasan natin ito nang magkasama!“ Ang kahinaan ni Zachary ay tumagal lamang ng ilang saglit. Binitawan niya ako at nagpatuloy na parang walang nangyari. “Ayos lang. Susunduin kita bukas mula sa paaralan. Ang kondisyon ng aking ama ay bumuti na. Babalik tayo at sasamahan natin siya. “ Hinawakan ni Zachary ang aking mga kamay at nagp