Kabanata 224

Sinabi niya, “Hindi natin kailangang maging mga estranghero.” Kahit na siya ang nagtulak sa akin palayo. Hindi ko siya pinansin, nagmaneho, at umalis sa ospital. Natigilan si Luke, hindi makapaniwala sa mga kinikilos ko. Nang magpadala sa akin si Luke ng bagong mensahe, hindi pa ako nakakalayo. [Luke: Naku, ikaw ang kauna-unahanag nagtrato nang ganoon sa Kuya! Diyos ko, at hindi man lang nagalit ang Kuya!] [Caroline: Busy lang talaga ako.] [Luke: Siguradong tinanggihan ka ng Kuya, kaya ngayon galit ka at hindi mo siya pinapansin. Sa palagay mo ba maloloko mo ako?] [Caroline: …] Huminto ako sa pagtugon kay Luke at bumalik sa condo ko nang bigo. Nalulumbay ako nang makauwi ako sa bahay, kaya't lumabas ulit ako at nagdrive papunta sa malapit na ilog. Pagkatapos, ginugol ko ang buong araw na nakaupo sa simoy hanggang sa dumilim ang langit. Ang tabing-ilog sa gabi ay kaakit-akit, kaya't naupo ako roon, habang nakikinig ng mga musika sa aking headset hanggang sa hindi ko namalayan ang oras.