Kabanata 185

Bigla na lang tumawag si Henry. Gumapang ako upang sagutin ito, at naririnig ko ang nag-aalala niyang boses habang sinabi niya, “Carol, katatawag lang sa’kin ni Dixon.” “Anong sinabi niya?” Tanong ko, humihinga nang malalim. “Siya ay talagang nadismaya at walang magawa, tulad ng dati... hindi ko nasabi sa’yo kung ano ang nangyari sa pagitan namin ng hipag mo. Sa katunayan, ang aming kwento ay hindi kasingdali ng inaakala mo. Carol, mahirap para sa lalaking ipakita ang kanyang sakit, ngunit kapag nalantad na ito, ang sugat ay madalas na nakamamatay.” Pinikit ko ang aking mga mata at tinanong, “Anong sinusubukan mong sabihin?” “Bigyan mo ulit siya ng pagkakataon, Carol.” Natahimik ako, ngunit nagpatuloy si Henry sa kanyang banayad na tinig, “Mahal ka talaga ni Dixon, marahil ay hindi sa tamang paraan, ngunit itinuturing ka niya bilang pinakamahalaga sa kanyang buhay, kung hindi, hindi niya sana isinuko ang lahat at pumayag na pakasalan si Wendy.” “Ngunit hindi iyon ang gusto ko!” Ngumuso