Kabanata 152

Biglang nagising si Zachary at labis akong nagulat. Pinilit kong ngumiti at binawi ang aking tingin habang sinusubukang ipaliwanag ang aking sarili, “Hindi na ako makatulog pagkagising ko. Malapit nang sumikat ang araw. Bababa na ako para maghanda ng almusal.” Dali-dali akong tumayo mula sa kama at lumabas ng kwarto. Nang nasa baba na ako, patuloy kong tinapik ang mistulang nasusunog kong mga pisngi at pinaalalahanan ang aking sarili na matulog sa sofa mamayang gabi sa halip na bumalik sa kwarto. Naupo ako sa sofa sa loob ng isang oras bago pumasok sa kusina. Hindi ako magaling magluto at sa gayon ay naghanda lamang ako ng isang kaldero ng lugaw. Matapos kainin ang aking mangkok ng lugaw, naupo ako sa sofa na tuliro. Bumaba si Zachary na nakaporma muli ng itim na suit. Hindi siya umalis sa bahay sa umaga at ginugol ang kanyang oras sa sofa, nagbabasa. Sa tanghali, pumunta siya sa kusina para maghanda ng tanghalian. Hindi nagpakita ang kasambahay noong araw na iyon at nakihati ako sa ta