Kabanata 2207

Nang tinanong ni Ava ang katanungan na ito, biglang lumitaw ang mukha ni Raegan sa kanyang isipan. Ang tanging tao na naisip niya ay si Raegan. Naisip din ni Daniel ang posibilidad na ito. “Sa tingin marahil ay nanay mo ang may gawa nito. May malasakit talaga siya para sayo.” Mapait na napangiti si Ava ng marinig niya ang mga salitang iyon. “Noong kailangan ko ang malasakit ng mga magulang ko, pinili nila akong iwan. Ngayon, hindi ko na kailangan ang malasakit nila.” Sinabi niya ito habang nakatingin sa malumanay na mga tingin ni Daniel. “Sapat na sa akin ngayon ang pagmamalasakit at pagmamahal mo sa akin.” Naunawaan kaagad ni Daniel kung ano ang kahulugan sa likod ng mga salita ni Ava. Hinawakan niya ng mahigpit ang kamay nito, at umaapaw ang pag-ibig sa kanyang mga mata. Sa sumunod na mga sandaling iyon, nakakatanggap pa din si Ava ng ilang mga bagay paminsan-minsan. Naisip niya na galing ito kay Raegan, ngunit hindi niya alam kung paano nalalaman ni Raegan kung an