บทที่ 1275

ฌอนนึกย้อนถึงเหตุการณ์ในวันนั้นแล้วคิ้วทั้งสองข้างของเขาก็ขมวดเข้าหากันแน่น “มีบางอย่างที่พ่อไม่อยากบอก เพราะลูกอาจจะเจ็บปวด” ฌอนมีสีหน้าลำบากใจ “พ่อคะ บอกหนูมาเถอะค่ะ ว่าเกิดอะไรขึ้น หลายปีมานี้หนูต้องทนกับความเจ็บปวดมาทุกรูปแบบ หนูรับได้ค่ะ” เมเดลีนแสดงความมุ่งมั่นอยากจะรู้ ฌอนจ้องมองลูกสาวด้วยความเสียใจ จากนั้นก็ตัดสินใจโพล่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันนั้นออกมา “เจเรมี่เป็นคนจุดไฟ พ่อไม่คิดเลยว่าเขาจะเชื่อฟังลาน่าเพียงเพราะสูญเสียความทรงจำ และกล้าทำสิ่งที่โหดร้ายแบบนั้นลงไป” เมเดลีนรู้สึกบีบหัวใจเมื่อได้ยินคำตอบที่ฌอนให้มา เธอกำหมัดแน่นเมื่อต้องเผชิญหน้ากับความจริง ‘แม้ว่ามันจะเป็นคำสั่งของลาน่า แต่เจเรมี่ก็เป็นคนที่ลงมืออยู่ดี’ หลังจากประสบกับ 'ความตาย' ของเจเรมี่และความทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส เพราะเหตุนี้เธอจึงเลือกที่จะหลอกตัวเองและลืมเหตุการณ์ที่ทำให้ไม่สบายใจไปทั้งหมด เธอเฝ้าบอกตัวเองว่าเจเรมี่ถูกลาน่าหลอกใช้และเขาเองก็ตกเป็นเหยื่อเช่นกัน แต่ก็รู้สึกขอบคุณที่ฌอนและเอโลอิสยังปลอดภัย ‘ถึงแม่จะไม่เหมือนเดิม แต่ตราบใดที่ยังมีชีวิตอยู่นั่นก็เป็นความหวังแล้ว’ ฌอนสังเกตเห็นภา