บทที่ 1400

“ฉันอยู่ตรงนี้ แกต้องการอะไรอีก ถ้ามันคือเงินก็เอาไปซะ” เขาตะลึงและไม่เคยคาดคิดว่าเมเดลีนจะไม่กลัวเขาเลย เขาชื่นชมความกล้าหาญของเธอ แต่พฤติกรรมของเมเดลีนต่างหากที่กำลังบั่นทอนความรู้สึกและทำให้เขาโกรธ “เธอคงคิดว่าฉันเป็นคนขี้ขลาดจริง ๆ ใช่ไหม? ฉันจะทำให้เธอเสียใจเอง!” เขาจับใบมีดแน่น และขยับเพื่อจะแทงเอโลอิส ด้วยการตอบสนองที่รวดเร็วของเมเดลีน เธอจึงเข้าไปคว้าข้อมือของชายคนนั้นไว้ “อย่าทำร้ายแม่ฉัน!” ความโกรธพลุ่งพล่านในตัวเธอ ชายคนนั้นตกตะลึงก่อนที่จะดึงตัวเองออกจากการเกาะกุมของเมเดลีนแล้วยกเท้าขึ้นเตะเอโลอิส ขณะที่ยังไม่ได้สติ เอโลอิสก็ล้มลงหัวกระแทกกับพื้นอย่างแรง “แม่!” เมเดลีนวิ่งไปหาเธออย่างกระวนกระวาย ก่อนจะเห็นเอโลอิสหน้านิ่วคิ้วขมวดราวกับว่าเจ็บปวดมาก เธอเพิ่งจะได้แตะตัวแม่ของเธอ ทันใดนั้นเมเดลีนก็รู้สึกเจ็บแปลบที่หลังคอก่อนจะหมดสติไปในวินาทีต่อมา ร่างบางล้มลงข้าง ๆ เอโลอิส ชายคนนั้นโยนไม้เบสบอลทิ้งเมื่อเห็นว่าเมเดลีนหมดสติไปแล้ว เขานั่งยอง ๆ ลงตรงหน้าเธอด้วยท่าทางหื่นกระหาย มือสากดึงร่างของเธอเข้าหาตัวเองอย่างรวดเร็ว “มาดูกันว่าจะดื้อไปได้อีกสักแค่ไหน!” ชายคนนั้นห